Elżbieta Gajewska-Prorok
Barwne szkła w okresie biedermeieru. Technika i technologia.
czwartek, 22.04.2010 r., godz. 14.00
Muzeum Narodowe we Wrocławiu, sala 116
Szkło barwiono już w czasach starożytnych. W wieku XVI i XVII wiele miejsca w swych traktatach poświęcili zagadnieniom nadawania intensywnych kolorów masie szklanej ówcześni technolodzy szkła, "arkaniści"- jak ich w tamtych czasach nazywano: Włoch- Antonio Neri i Niemiec- Johannes Kunckel. Rubinowe szkło Kunckela, barwione złotem, było ozdobą Kunstkamer, a o recepturę jego sporządzania zażarcie walczono. Do zgłębiania tajemnic otrzymywania barwnej masy szklanej powrócono w 1 poł. XIX wieku. Z jednej strony były to początki historyzmu: odtwarzania dawnych receptur oraz tłumaczenia i wydawania średniowiecznych i renesansowych traktatów technologicznych, (min. Mnicha Teofila, Cenniniego Cennini, Cipriana Piccolopasso). Z drugiej strony postęp w rozwoju chemii i fizyki umożliwiał wprowadzanie nowych rozwiązań technologicznych. Wzrastała też liczba odbiorców małych kolorowych bibelotów znacząco poszerzona o krąg młodej burżuazji.
Poszukiwania muzealnika- zabytkoznawcy, pozwalają nazwać wytwarzane w XIX w. rodzaje masy szklanej oraz naczyń oryginalnymi nazwami z epoki. Umożliwiają odkrywanie i prezentację tajników technologii oraz precyzowania trudności związanych z procesem wytwarzania i zdobienia barwnego szkła. Dzięki temu z coraz większą łatwością określamy jego proweniencję, odróżniamy oryginały od późniejszych kopii i oceniamy ich wartość.
