Wczesne lata. Przypadek Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

środa, 16.12.2009 o godz. 13.00

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, sala 116

Muzea sztuki powstają w rezultacie uaktywnienia się różnego rodzaju potrzeb - od prób ustanawiania symbolicznej władzy, przez dostarczenie "budulca" tożsamości kulturowej, aż po ekonomicznie wykalkulowane strategie wabienia inwestorów. Proces ten nie zawsze ma charakter w pełni uświadomiony, mimo że teoretycy współczesnego muzealnictwa chcieliby widzieć w nim prospołeczne tendencje zachodzące w postmodernistycznej rzeczywistości. Wiara, w moc muzeów, które jak pisał Kevin Moore "są prawdopodobnie najlepszym miejscem, aby rozważać niektóre z politycznych kwestii naszych czasów", ulega często zachwianiu. Możemy to obserwować na przykładzie ścierania się instytucji sztuki z chaotycznymi realiami dojrzewających demokracji Europy. Gwałtowna, pełna sprzecznych racji i zwykłych uprzedzeń debata, jaka towarzyszy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, nie miała w powojennej Polsce precedensu. Instytucja stała się na długo przed wzniesieniem swego budynku areną konfliktów, polaryzujących środowiska artystyczne, architektoniczne i polityczne. Osoby związane z projektem muzeum mają świadomość, że jego fundamentem jest spór, a nie kompromisy, co  gwarantować może jego żywotność i odporność.